SLIEDRECHT – De start van een nieuw seizoen. Nog niet eerder in de historie van Schaakvereniging Sliedrecht was de transferperiode zo roerig. Veel spelers wisselden van team. Veel coaches zagen hun basis-8 metamorfoseren. Veel euro’s wisselden van eigenaar.
Sliedrecht 4 zag afgelopen zomer vijf basisspelers vertrekken. Kopman Peter Dekker heeft gekozen voor een buitenlands avontuur in Indonesië, waar hij een eenjarig contract heeft getekend bij tweede-divisionist CC Conimex. Marcel Klein liet weten zich dit seizoen op de interne competitie te willen focussen en zodoende af te zien van contractverlenging. Peter van der Poel koos voor zijn gezin. William Gijsen werd voor een aanzienlijk bedrag overgenomen door Sliedrecht 3. Jurgen de Haan is voor één seizoen verhuurd aan Sliedrecht 5.
De beoogde kopman; Kees vd Does
Coach Joost Stoker wist echter, mede door de hoge transfergelden van vertrekkend vedette William Gijsen, zijn team in de breedte te versterken. Kees van der Does, die te kennen had gegeven geen genoegen te nemen met een plaats op de bank bij zijn voormalige team, werd voor een aanzienlijk bedrag overgenomen van Sliedrecht 3, waar hij nog een eenjarig contract had. Jaap Euser kwam transfervrij over van SV Zwijndrecht. Yaro van Beest stroomde door uit Jong-Sliedrecht en heeft hiermee definitief een stap naar een hoger niveau bewerkstelligd. Tot slot werden Peter Vis en Henk Prins aangetrokken: spelers met veel ervaring, die het team tot een gebalanceerd geheel maken.
Degelijke debutant; Jaap Euser
En dan de wedstrijd tegen SOF/DZP 3 uit Middelharnis. Het was een match die weinig spanning kende. Sliedrecht had geen geblesseerden en startte zodoende met de basisopstelling. Yaro was de eerste die een score op het bord kreeg. Na wat geknoei in de opening, waardoor hij met een geïsoleerde dubbelpion opgescheept kwam te zitten, werd al snel een evenwichtige middenspelstelling op het bord getoverd. Het remiseaanbod van zijn tegenstander werd met beide handen aangenomen. Ook Jaap Euser kon met wit op bord twee spoedig de vrede sluiten: het damegambiet bracht hem veel activiteit op de damevleugel, maar deze was niet van doorslaggevende aard.
Hardlopende aanvaller; Hans Vink
Hans Vink had in de laatste linie zijn tegenstander in zijn broekzak: de Wener variant leidde ditmaal niet tot wenen. Ook Peter Vis kende een zeer solide partij. De Bird-opening leidde tot datgene waarvoor deze bedoeld is: het vogelvrij verklaren van de zwarte koning. Goed werk van onze vogelhandelaar.
De gebroeders Prins kenden beiden echter een zeer teleurstellende avond. Martin wist op bord 5 wel raad met de Nimzo-Indische speldenprikken van zijn tegenstander, maar vergat zijn voordeel om te zetten in een punt. Door stukverlies in het late middenspel werd de zwarte stelling zelfs onhoudbaar en kon Martin niet meer dan zijn opponent de hand schudden. Broer Henk wist weinig raad met het witte fort van zijn jeugdige tegenstander. Sterk positiespel van de SOF/DZP’er leidde tot een ontembaar paard in de zwarte ruïne. Zwarte tijden met zwart voor Henk momenteel, die anders als anders de problemen op het bord niet onder knie heeft.
Rustig roest niet; André van Dieën
Kopman Kees weerlegde de Italiaanse opstelling van zijn tegenstander snel en wist probleemloos een punt te scoren. André van Dieën toonde op ontspannen wijze de Caro Kann te kennen. Ook hij wist zonder al te veel moeite een punt bij te schrijven.
Al met al een soepele overwinning van ons aller vierde. Op naar de volgende opponent: over een kleine maand wacht Fianchetto.
