De krochten van het verenigingsleven

Kromme ruggen, opgetrokken schouders, doodgeslagen bier, werkwoordspelling, vluchtgedrag

GOES – Tot grote vreugde van velen is onlangs de KNSB-competitie voortgezet. Het maandelijkse zaterdagmiddaguitje kon weer in de agenda’s; alle gezelligheidsdieren blij, alle liefhebbers weer glunderend achter de houten strijdtonelen. De charme van de uren reistijd voor een potje tactiek, strategie, entertainment en gezelligheid was weer terug. Op naar nieuwe ervaringen, op naar nieuwe ontmoetingen!

De aanwezigheid van het coronavirus heeft de afgelopen tijd grote invloed gehad op ons levensritme. De activiteiten waaruit we onze energie haalden, konden zeer beperkt worden uitgevoerd, de mensen die we periodiek wilden spreken, bleken onbereikbaar en de plaatsen die we graag bezochten, werden onneembare vestingen. Reeds bestaande verschillen zijn de afgelopen jaren groter geworden, reeds beklonken overeenkomsten minder vanzelfsprekend. Ook het kwetsbare verenigingsleven heeft grote klappen gehad: ledenbestanden van vele clubs en genootschappen slonken, saamhorigheid verdampte en positieve energiestromen verdwenen. Gelukkig is de periode van herstel weer ingezet!

Zeker in de afgelopen periode is gebleken dat SV Sliedrecht een sterk DNA heeft. Daarnaast is het goed om te benoemen dat er een leger aan enthousiastelingen beschikbaar was, die de vereniging door de coronatijd heeft geloodst en zich nu weer inzet voor volledig herstel. SV Sliedrecht mag zich daarom met recht een toegankelijke en gastvrije vereniging noemen: een gemeenschap die graag schaakt, elkaar respecteert en de komende periode weer bouwt aan sociaal herstel.

Tot zover deze beschouwende woorden. Naar aanleiding van de laatste twee uitwedstrijden van het talententeam Sliedrecht 2 voor de geliefde KNSB-competitie, is het ook goed om een kritische kanttekening te plaatsen. Tot tweemaal toe is het achttal van Sliedrecht 2 de afgelopen maanden beland in een desolaat, insociabel, onverenigbaar schoolgebouw, weggemoffeld in de periferie van een gemeente. Eenmaal tegen een incompleet team, eenmaal tegen een volledig ongebalanceerd team. De teams van Charlois-Europoort en Goes deden voorkomen dat dit de normaalste zaak van de wereld is. Laat het duidelijk zijn dat dit zeker niet het geval is: het predicaat ‘Schaakvereniging’ moet je verdienen en beheren. Zeker in een post-coronaperiode moet tijd en energie gestoken worden in schaakplezier, saamhorigheid, positiviteit én een vertrouwde standplaats. Een standplaats waar een nieuwe schaakgeneratie zich welkom voelt, potentiële nieuwe seniorleden wekelijks met plezier naartoe trekken, clubleden zich thuis voelen en bezoekende KNSB-teams zich gastvrij onthaald weten. Lukt het niet om dit te bewerkstelligen, lukt het niet om hiervoor de juiste mensen te mobiliseren? Doe dan een stapje terug en tast niet het schaakplezier van bezoekende KNSB-teams aan.

Het schaakplezier kan namelijk ernstig worden aangetast als een KNSB-team na een lange heenreis wordt weggemoffeld in een verlaten schoolgebouw zonder climate control, zonder fatsoenlijk meubilair, zonder beschikbare toiletten voor volwassenen en zonder catering. Dit schaadt de mooie schaaksport maximaal. Het zou goed zijn als de KNSB voor komend seizoen restricties stelt voor het predicaat ‘Schaakvereniging’.

Dan de uitslagen. In Rotterdam-Zuid wist Sliedrecht 2 in februari nog een teamwinst veilig te stellen. Afgelopen zaterdag was het schoolschaakteam van Goes 1 te sterk. Het werd 6-2 voor de Zeeuwen, een terechte uitslag. Zie hier de gedetailleerde uitslagen.

Dit bericht is geplaatst in Geen categorie, KNSB Sliedrecht 2. Bookmark de permalink.

Geef een reactie