Interne competitie: Lentekriebels

Gezellige drukte!

SLIEDRECHT – De astronomische lente begint op het noordelijk halfrond dit jaar op 20 maart. En dat was te zien in een volle Havik. Naast de streekderby van RSB1 tegen Papendrecht was er een goede bezetting achter de borden met volop dromerige blikken, verliefde harten (gericht op de schaakstukken) en romantische gevoelens voor de eigen dame of koning. Lentekriebels zitten in de lucht!

Bij de indeling wordt zoals altijd rekening gehouden met de huidige ranglijst. Het ontbreken van 8 spelers (voor de wedstrijd van RSB1) maakt dit niet makkelijker. Toch was het weer een avond om te genieten op alle borden. We zullen de borden eens langslopen aan de hand van dit mooie thema; lentekriebels

De partij om het kampioenschap (onbeslist)

Allereerst was daar de strijd om de eerste plaats. William Gijsen mocht als koploper (met zwart) aantreden tegen zijn naaste belager Arjen van der Leij. Een overwinning van Arjen betekent dat de competitie met nog maar enkele ronden te spelen een spannende eindfase ingaat. Andersom betekent winst voor William dat de winnaar van 2023 nagenoeg bekend is. Beide heren keken elkaar voor de wedstrijd eens diep in de ogen. De lentekriebels begonnen op te spelen en na drastische aanvallen van wit, het afruilen van de dames, de lentedans met de torens werd de vrede getekend met remise. De competitie blijft hiermee spannend tot het laatste eind.

Een ander bord waar flink werd gezweten was die van familielid Johan Gijsen. Hij mocht ook met zwart aantreden tegen Corné Noordergraaf. Johan speelde zoals we hem kennen; rustig, niet rokeren (waarom zou je, immers) en met inzet. Corné laat zich echter niet de kaas van het brood eten en rook kansen in deze partij. Echter… wat roken (niet rokeren!) beide heren nog meer: de lentelucht! Juist toen het spannend leek te worden kregen beide heren een hartje in de oogpupillen, lachten vriendelijk naar elkaar en wensten elkaar het beste toe. Ook remise op dit bord. Johan treedt in de voetsporen van zoon William.

Was dan alles rozengeur en maneschijn? Welnee…. Simon Kadijk heeft een week lang geoefend op zijn Koningsgambiet. Vol goede moed trok hij snel ten strijde nadat dit gambiet was aangenomen door Michiel van den Berg. Al richting het middenspel stond hij een stuk voor, beheerste de partij en…. laat een toren instaan en verliest deze. Zo ontstond er een spannend eindspel na een bitter gevecht tussen beide kemphanen. De walm van de lentekriebels voltrok zich echter ook hier over het bord en (uw verslaggever weet niet wie van beide heren het uitsprak) de uitspraak klonk; ‘Waarom zouden we op deze mooie lentedag elkaar het leven zuur maken… zullen we remiseren?’. En zo geschiedde….

Klaar met de remises werd er echter op de andere borden gedacht. Zo blijkt dat Rik Versteeg niets heeft met lentekriebels. Zijn opponent Maarten Hartkoren knipoogde nog vriendelijk, maar de liefde van Rik voor de stukken van zijn tegenstander was vele malen groter. Maarten werd van het bord geveegd door een onstuitbare Rik. Ferhat Erdogan had wel volop lentekriebels in de buik. Hij voelde een spontane, niet te stoppen, liefde voor de koning van zijn tegenstander Willem Theunisse. Met een aanval van torens en lopers sloeg hij al vrij snel in de partij binnen op de koningsvleugel van Willem. Willem verdedigde zich met hand en tand, maar de gevoelens bij Ferhat waren zo sterk dat hij al snel de koning als trofee in zijn schaakarmen mocht sluiten. Een mooie winst!

David en Luana wonnen beiden

Winst was er ook bij Leo Koppelaar tegen Mike van Wijk. Uw verslaggever heeft maar twee keer bij dit bord gekeken en iedere keer was Mike zich prima aan het ontwikkelen en speelde voortreffelijk. Echter ook tweemaal deed Mike zijn toren gratis in de aanbieding bij Leo (over liefde gesproken!). Leo liet dit aanbod niet lopen en aanvaardde deze torens gretig. Mike is een stuk wijzer (en twee stukken minder op het bord) geworden en verloor helaas de partij, maar we zien enorme progressie op het bord, chapeau!

Van chapeau naar champagne zijn maar een paar letters. De champagne fles mocht open bij Rick Stuy, Luana Mensing, David Prook en Jeroen Brandsma. Helaas bleek in de praktijk dat champagne (nog) niet verkocht wordt in de sfeervolle Havik. Een fles bier bleek een goed alternatief.

Verliefde blikken op de stukken van de tegenstander

Dana Verheij en Jorik Klein speelden een prima pot. Verliefde blikken werden over en weer gewisseld tot uw verslaggever erachter kwam dat deze blikken bedoeld waren voor de stukken van de tegenpartij. Deze stukken werden dan ook gretig veroverd, waarbij Jorik als eerste de aanval kon openen op de koning van Dana. De koning van Dana moest op de loop en werd in de vlucht geschaakt.

Tot slot nog een mooi bericht. Aan één van de borden werd Hans Klein weer gezien. We zijn dankbaar dat hij weer aanwezig is! Ook Hans blijkt last te hebben van lentekriebels en kon het niet laten om zijn liefde voor het spel weer ten toon te spreiden. Helaas voor Tjerry Hut was hij de tegenstander en kreeg – na goed tegenspel – een nederlaag te verwerken.

Uw verslaggever had met wit een hele mooie, lange en intensieve partij tegen Joos Stoker. Hij werd hierbij herhaaldelijk lastig gevallen met ongewenste intimiteiten. Helaas lijkt dit in onze maatschappij steeds vaker voor te komen. Ben je lekker bezig met een potje schaak, wordt er zomaar een stuk veroverd, zonder goedkeuring van beide partijen. De liefde was hier dan ook snel bekoeld (gelukkig verhelpt Radler 0.0% een hoop!)

Dit bericht is geplaatst in Weekverslag senioren. Bookmark de permalink.

Geef een reactie