Teamleider en kopman Tjerry Hut praat u bij….
ROTTERDAM – Dit jaar heeft Sliedrecht twee RSB-achttallen. Vrijdagavond 22 september mocht RSB 2 op pad, richting Barendrecht/IJsselmonde 3 (in Rotterdam, snapt u het nog?). Het Sliedrechtse team heeft dit seizoen een aantal nieuwe gezichten. Zo hebben we versterking ontvangen van de Sliedrechtse jeugd -Theo Theunisse en Micha de Jong- en heeft ook Ferhat Erdogan zich dit jaar aangemeld. In de basis staan ook bekende namen als Michiel van den Berg, Jaap Euser, Bert Dobber en de playing captains Tim de Waard en ondergetekende. Het belooft een mooi seizoen te worden.
Jammer genoeg heeft mede-teamleider Tim de Waard het meteen af laten weten – hij was niet eens bij de debuutswedstrijd! Ongelofelijk, ze laten ook alle gespuis tegenwoordig deze functies bekleden! Gelukkig had hij meteen een beroep gedaan op het legioen invallers. Peter Vis zou invallen! Nee, het kwam toch niet uit.. De heer Prins dan? Ook geen tijd. Remon Wismeyer dan! Een dag van tevoren ziek geworden.. Uiteindelijk kwamen we uit bij Andre van Dieën, een oud bekend gezicht die ons meteen het nodige vertrouwen gaf. Terwijl ondergetekende probeerde uit te leggen dat het belangrijkste 4,5 – 3,5 winnen zou zijn voor matchpunten, kwam Van Dieën hierdoorheen met een duidelijke “Maak er dan meteen 7-1 van!”. De toon was meteen gezet.
En zo begon de wedstrijd met goede moed en een gezonde hoeveelheid spanning. Terwijl de kopborden rustige, solide stellingen aan het produceren waren, waren de staartborden minder afwachtend. Zo hadden Theo (bord 7) en zijn tegenstander geen 90 minuten maar 9.0 minuten per persoon nodig voordat een eindspel was bereikt. Hierin heeft Theo blijkbaar een kleine misser gemaakt, want zijn tegenstander had twee pionnen meer! Maar met een actieve koning wist Theo dit recht te trekken en werd gelijkspel geaccordeerd.
Naast hem bevond Micha (bord 8) zich intussen in een onhandige situatie. Zijn tegenstander besloot een paard te planten op c7, midden in Micha’s stelling. Deze wilde in eerst instantie niet zomaar weg. Micha brak uiteindelijk toch uit en met de knol uit de weg liet hij meteen zien hoe het echt moet. De winst was daarna snel binnen: 1.5-0.5
Op bord 5 zat Ferhat bijna fysiek met zijn tegenstander te boksen. Met een toren op de g-lijn en een dame op h6 kreeg de koning op g8 het wel benauwd. Toen ik (Tjerry, red.)kwam kijken was het de zet van zijn tegenstander, die met schaak materiaal zou moeten winnen. De voortzetting was simpel, dit zou een slachtveld worden – maar nee, zijn tegenstander was gewoon vergeten zijn klok in te drukken. In plaats daarvan mocht Ferhat zetten, en kon hij gewoon een paard op de h-lijn pakken! (Met dank aan de penning van de toren). De voortzetting was nog steeds simpel, puntje voor Ferhat: 2.5 – 0.5.
Michiel, die pas op de dag zelf te horen kreeg dat er een wedstrijd was, zat op bord 6 en was duidelijk niet zichzelf. Alle tekenen waren daar: de stelling was zowaar een keer solide. Dat kan toch eigenlijk niet. En nog erger, hij heeft dit rustig uitgespeeld en kwam zo beter in een eindspel terecht. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. 3.5 – 0.5.
Zo zaten alle vier de kopborden nog, en begonnen ze richting eindspelen te gaan. Andre van Dieën had 5 pionnen tegenover 4 met een witveldige loper voor beide spelers. Zijn tegenstander bood remise aan en Andre had maar weinig tijd nodig voordat hij besloot dat het wel best was. 4 – 1.
Jaap Euser naast hem stond lang relatief gelijk. Evenwichtig, onduidelijk, gesloten. En dan opeens moet je als reporter zelf in de denktank, kijk je op, en heeft hij een punt binnen. 5-1. Bert was nog te volgen in mijn ooghoek, die had een paard extra, zijn tegenstander een pion. Twee pionnen… Drie pionnen… Waarvan eentje een vrijpion… Toen zijn tegenstander remise aanbood dacht ik niet dat hij veel keuze had. Hij vond van wel. En zo ging het terug naar twee pionnen… één pion… nul pionnen voor het paard… 6-1.
Toen was alleen ik nog over. Ik heb van horen zeggen dat dubbelpionen geen zwaktes maar open lijnen zijn, dus heb ik er maar meteen drie genomen. In de lelijkste stelling die ik ooit heb geproduceerd heeft mijn tegenstander iets te snel zijn pionnen naar voren gedrukt, deze werden zwak en toen hij de beste voortzetting niet vond gingen we een eindspel in waarin ik twee extra pionnen had. Dubbelpionnen of niet, dat was genoeg voor de winst.
En zo eindigde RSB 2 bij hun eerste wedstrijd op… 7-1! Een prachtige score met geen enkele verloren partij. Dit belooft veel goeds voor de rest van het seizoen. De terugkeer van Tim de Waard is intussen goedgekeurd, Andre van Dieën wordt nog onderzocht voor collusie met behulp van waarzeggerij en de rest van het team speelt 26 oktober weer thuis tegen De IJssel 1.
