SLIEDRECHT – Het is het eerste team van Schaakvereniging Sliedrecht niet gelukt om te toveren. Een zwaar gehavend eerste team kon het niet bolwerken tegen directe concurrent Spijkenisse 1. Met deze nederlaag lijkt degradatie definitief. Vooraf leken 8 matchpunten noodzakelijk in het licht van de versterkte degradatie. Het vlaggenschip kan echter nog maar 7 matchpunten behalen. Enkel een wonder kan nog zorgen voor handhaving. En zo lijkt het team definitief de terugkeer te maken naar de 3e klasse. Enig voordeel is wel dat de 3e klasse een stuk sterker zal zijn dan voorheen, aangezien het aantal klasses is teruggebracht. Het zal in de 3e klasse dus ook zeker zwaar worden.
Dan de wedstrijd. De afgelopen weken werd de teamleider geteisterd door afmeldingen voor deze wedstrijd. Verre reizen werden verkozen boven de strijd tegen degradatie. Ook meerdere invallers waren helaas niet beschikbaar. Dit is uiteraard vervelend voor onszelf, maar ook voor andere teams uit de klasse en dus proberen we dit in de toekomst te voorkomen. Het nadeel van de KNSB-competitie is nu eenmaal dat teams heel wisselend in sterkte kunnen opkomen. In sommige gevallen kan dit zelfs leiden tot enige vormen van competitievervalsing. Kijkt u bijvoorbeeld maar naar een bepaalde meesterklasse. Als teamleider voelt het dan ook bezwarend om minder sterk op te komen. Maar goed, als vereniging moet je iets. Gelukkig hadden we uit het tweede team twee sterke en dappere invallers die het wel aandurfden om aan bord 1 en 2 ons te helpen. Daarnaast was ook kersvers vader en vaste invaller Robert van Rekom bereid in te vallen. En zodoende was het plan om te vechten voor wat we waard waren.
Invaller Bert Terlouw volbracht zijn taak perfect! Aan bord 2 wist hij met de witte stukken zijn sterke tegenstander snel te neutraliseren, hetgeen niet veel later een verdiende remise opleverde. Een sterke invalbeurt!
De tweede partij die eindigde was de partij van teamleider Jorik Klein. Jorik speelde aan bord 7 met zwart een matige partij en kwam verloren uit de opening. Saillant hieraan is dat beide heren in Vlissingen deze zomer exact dezelfde opening op het bord kregen. Beiden wisten echter niet meer hoe die partij verder verliep. Jorik koos voor een ander plan en kwam verloren te staan. Echter, zijn tegenstander wilde iets te gehaast de trekker overhalen. Dit had Jorik al gezien en dankzij een paardendans kon hij de dans ontspringen. Een afwikkeling naar een gelijk eindspel resteerde, waarna de vrede werd getekend.
Remise was sowieso het thema van deze wedstrijd. De twee volgende resultaten waren namelijk ook al remise. Aan bord 3 vocht Marijn den Hartog met de zwarte stukken het titanengevecht tussen de beide beste spelers uit. De FM uit Spijkenisse liet Marijn het spel maken. Een lastige en onduidelijke stelling ontstond. Uiteindelijk verwaterde dit in remise.
Ook invaller Robert van Rekom speelde remise aan bord 6 met wit. Er gebeurde van alles en optisch leek zwart het beste spel te hebben. Dit bleek echter enkel optisch en Robert wist langzaamaan spel te creëren. Uiteindelijk kwam Robert in gevecht met de klok en besloot hij af te wikkelen naar een gelijke stelling. Dit speelde hij tegen zijn sterke tegenstander keurig naar remise. Opnieuw een sterke invalbeurt.
Op de overige borden zag het er echter minder rooskleurig uit. Wim Pool, Adrian Mensing en invaller Jerry van Rekom leken het zwaar te hebben, terwijl Arjan van der Leij een klein voordeeltje probeerde te verzilveren.
Uiteindelijk moest invaller Jerry van Rekom, ondanks sterk spel, zijn meerdere erkennen in de kopman van Spijkenisse. Met wit kreeg hij het langzaam maar zeker om de Leeuw van van Rekom te ontmantelen. Zonde, maar kan gebeuren!
Ook Wim Pool kon het niet bolwerken aan bord 8. Met de witte stukken was hij voortvarend gestart en het leek er op dat hij materiaal ging winnen. Een sterke loperzet van zijn tegenstander gooide echter roet in het eten, waarna zeer onverwacht een eindspel met een kwaliteit minder resteerde. Dit speelde zijn tegenstander keurig uit.
Arjan van der Leij bracht nog een beetje spanning terug door zeer overtuigend het voordeeltje daadwerkelijk te verzilveren. Heel langzaamaan werd een pion geworden en vervolgens werd dit dan weer verrassend snel uitgespeeld. Zo bracht de man in vorm de stand op een 4-3 achterstand.
Adrian Mensing vocht in een slechte stelling in de wetenschap dat hij moest winnen. Zijn loyaliteit kende echter geen grenzen. Net terug van een verre reis, goede planning skills van onze profschaker, speelde hij ondanks remisekansen vol op de winst. Hij koos er zelfs voor om geen remise af te dwingen. Een matchpunt had immers de grens van 8 matchpunten nog in zicht gehouden. Helaas moest Adrian in het verre eindspel toch zijn tegenstander feliciteren, maar aan strijdlust geen gebrek. Daar is de teamleider trots op.
En zo eindigde deze wedstrijd in een 3-5 nederlaag. Wie weet wat er mogelijk was als het team wel compleet was. We zullen het nooit weten. De invallers deden het echter voortreffelijk, waarvoor dank! De laatste twee wedstrijden in de tweede klasse gaan we laten zien waar Sliedrecht goed in is. Komt dat zien in De Havik op 23 maart aanstaande!
