Sliedrecht 1 wint beladen derby

De ambiance inclusief een deel van de aanwezige supporters

DORDRECHT – Het eerste team heeft in de 6e ronde van de KNSB-competitie de belangrijke wedstrijd tegen buur Dordrecht 1 weten te winnen. Het team van teamleiders Jorik Klein en Robert van Rekom zet dit seizoen een ongekende prestatie neer door al 7 matchpunten te vergaren in de sterke 2e klasse. Na de promotie leek het alsof het team een zwaar jaar tegemoet zou gaan zien, maar tot dusver doet het team het uitstekend met momenteel zelfs een gedeeld derde plek in klasse 2C.

Jarenlang speelde het vlaggenschip van schaakvereniging Sliedrecht in de derde klasse en leek Dordrecht 1, dat steevast uitkomt in de tweede klasse, buiten bereik. Het team, en eigenlijk de gehele vereniging, had het daarom al het hele seizoen over deze wedstrijd. Een uitwedstrijd in Dordrecht zou bijna als een thuiswedstrijd gezien kunnen worden, echter wel enkel met de auto. Met het openbaar vervoer is de speellocatie nog enigszins lastig te bereiken, maar enkele spelers vonden de derde helft dusdanig belangrijk dat er alsnog om 12:00 vertrokken werd. De middagwandeling die vervolgens volgde was verfrissend en uiteindelijk was de helft van het team keurig op tijd.

Groter was de verrassing dat zelfs Arjan van der Leij in een trein was gespot én ruim op tijd was. De man zit vol verrassingen. Dit bleek ook uit zijn partij aan het topbord. Nog voordat uw verslaggever 12 zetten had kunnen noteren, kwam vanuit Arjan de vraag of hij remise mocht aanbieden. Aangezien hij tegenover een sterkere tegenstander zat en zijn voordeel van de witte stukken wel verdwenen was, mocht Arjan al gauw remise overeenkomen. De enige verliezer van deze remise was de voorraad Leffe dubbel bij de speellocatie die snel slonk.

De mannen konden vroeg aan het bier

Vervolgens kwam het team op achterstand. Man in vorm William Gijsen kon het met de witte stukken aan bord 3 niet bolwerken tegen het kanon van Dordrecht. Na een verwisseling van zetten in de opening liep William al gauw achter de feiten aan. Dit resulteerde in een zeldzame nul voor William.

Niet veel later kwam Robert van Rekom remise overeen. Vanuit de opening wist hij met wit een voordeel te behalen. Zijn tegenstander verdedigde erg sterk en speelde dit ook nog eens zeer snel. Met een blik op de klok en op de andere borden besloot Robert niet met veel risico zetherhaling uit de weg te gaan.

De middag begon dus moeizaam en het zag er naar uit dat er gevochten moest worden voor een matchpunt. Gelukkig hebben we Marijn den Hartog in het team. Voor een teamleider een heerlijke speler om erbij te hebben. Ik betrapte me er tijdens de wedstrijd zelfs op om stiekem al een punt voor zijn partij bij de tussenstand op te tellen, ook al stond hij nog helemaal niet gewonnen. Ook deze wedstrijd gaf hij weer thuis. Met zwart leek het allemaal weer heel eenvoudig te gaan, ondanks de sterke tegenstand aan bord 4. Nog voor de tijdcontrole was de stand daardoor weer gelijk. Schaken is eigenlijk heel makkelijk, aldus Marijn zelf, terwijl de anderen compleet in de war waren door alle varianten die hij op het bord toverde. Marijn heeft nu 6 uit 6!

Helaas kwam het team opnieuw op achterstand nadat Adrian Mensing het niet kon bolwerken aan bord 2 met zwart. Een solide opzet zorgde voor optimisme rondom de stelling van Adrian, maar nadat hij al zijn pionnen op zwarte velden ging zetten, ging zijn stelling hard achteruit met opgave als gevolg.

De staartborden hielden elkaar goed in de gaten

Dit betekende dat de staartborden 6, 7 en 8 voor de overwinning 2,5 bordpunt moesten behalen. Wim Pool gaf aan bord 8 het goede voorbeeld. Na een wankele opening leek het daar even niet op, maar Wim wist sterk te counteren. Zijn tegenstander raakte het spoor bijster en Wim speelde daarop heel sterk. Net voor de tijdcontrole verscheen dan ook een 3-3 tussenstand op het scorebord.

Invaller Peter van den Bergh was aan bord 7 met de witte stukken geposteerd. Peter had slim gekozen voor de fiets in plaats van het openbaar vervoer en had zelfs nog een opening bekeken die ochtend. Het is dan vervolgens niet handig als je per ongeluk 1.D4 speelt in plaats van je normale repertoire. Of was dit dan de opening die Peter bekeken had die ochtend?! Het boek dat de openingsvariant van deze partij voorschrijft zou toch nog even herschreven moeten worden, want al gauw was het het witte voordeel verdwenen en niet veel later had Peter zelfs een beroerde stelling. Gelukkig wist Peter het tij nog te keren en kwam hij zelfs na enkele onnauwkeurigheden van de tegenstander beter te staan. Dit vond Peter na een blik op het bord van Jorik een goed moment voor een remise-aanbod. Zijn tegenstander nam dit aan waarna alle ogen naar bord 6 gingen.

De eindstelling van Jorik

Jorik Klein, of voor deze dag door Marijn omgedoopt tot Jorik Tal, had voor de verandering weer eens de langste partij. Bij een 3,5-3,5 stand is dat altijd een extra druk. Nu kan ik als uw verslaggever moeilijk mezelf helemaal geweldig noemen, dus gebruik ik deels het commentaar van Marijn, Robert en William tijdens de analyse van deze partij. Nadat de tegenstander de favoriete opening van Adrian, Londen, op het bord toverde, leek het een langzame partij te worden. Echter, na enkele blikken op de andere stellingen kwam ik al gauw tot de conclusie dat er gewonnen moest worden. Hiertoe besloot ik in te slaan op f2 en vervolgens ook nog eens, met nog slechts 2 minuten op de klok voor 13 zetten, een volle toren te offeren. Robert en William hadden er geen vertrouwen in, maar het blijkt volgens Stockfisch allemaal net aan te kunnen. Het vervelende van die computers is wel dat na het torenoffer, waar het bord compleet in brand stond, de computer doodleuk een evaluatie van 0.0 aan durft te geven. Gelukkig was het praktisch gezien onmogelijk voor wit om alles te vinden en uiteindelijk resteerde een eindspel met een pion meer en het loperpaar voor mij. Dit wist ik met een prachtige stelling, waarin wit in zugzwang was, te winnen. Marijn gaf na afloop zelfs aan jaloers te zijn op het prachtige torenoffer. Hierdoor kwam de eindstand van 3,5-4,5 op het bord. Een fantastische overwinning!

In Dordrecht werd met een gezelschap van maar liefst 14 schakers, ook vanuit team 2 en 3, flink nagepraat. De overige details van deze avond zullen u bespaard blijven. Volgende wedstrijd kunnen we ons definitief veilig spelen. Thuis in een kolkende Havik tegen Rijswijk 1 op 11 maart!

Het bleef nog lang onrustig in Dordrecht
Dit bericht is geplaatst in KNSB Sliedrecht 1. Bookmark de permalink.

Geef een reactie