Basisspeler Tjerry Hut doet verslag….
ROOSENDAAL – In de klasse 6E van de KNSB-competitie heeft het derde team een zware dag gehad. Het team stond aan kop in de groep en promoveren lag steeds meer in het zicht. Afgelopen zaterdag was het uitgekozen moment om te winnen, want Sliedrecht 3 speelde tegen De Pion 2 uit Roosendaal, de nummer 2 in de groep! Met een enkel matchpunt verschil zou Sliedrecht 3 bij winst met brede marge bovenaan staan in de groep. Helaas is dat niet gelukt, ondanks de volhardendheid van enkele leden.
Het was een relatief vroege ochtend voor menig schaker. De starttijd was een uur vervroegd, dus al om stipt 11:00 stonden 7 schakers klaar op station Baanhoek voor vertrek. Met de gebroeders Stoker achter het stuur en een dosis goede moed, ging het team op pad. De vraag werd al gesteld of het team een lekker biertje zou verdienen in de avond.
De dag begon op alle borden evenwichtig. Het was ondergetekende op bord 7 die als eerst de toon voor de rest van de middag mocht zetten. A-tempo pakte ik een pion met mijn toren. Die toren leek verdedigd maar vanwege matdreigingen was dat maar schijn. Met een toren achterstand moest de trukendoos open en voelde de tegenstander al snel een drietal stukken naar zijn koning kijken. Er klopte natuurlijk niets van, het teruggeven van de toren was einde verhaal voor mij geweest, maar dit zag hij niet. Na driemaal dezelfde stelling te hebben gezien, kon ik niet snel genoeg de hand schudden en vloog de tegenstander de zaal uit. Niet de fraaiste manier, maar een halfje is een halfje.
Ongeveer tegelijkertijd stond Bert Dobber op van bord 5, waar hij tegen een jeugdspeler was geplaatst die op papier een rating van 900 zou hebben. Deze rating zal wel schijn zijn geweest, want Bert kwam terecht in een iets slechter eindspel en na een torenruil werd dit een verliezend pionneneindspel, dat zijn tegenstander goed heeft uitgespeeld: 0,5 – 1,5.
Maarten (bord 4) volgde al snel, in een hoofdvariant van het Schots wist hij goed uit de opening te komen. Hij berekende goed en wilde een stelling bereiken met gedubbelde vrijpionnen. Het plan was duidelijk, de stelling was prima, maar in de praktijk bleek dit niet zo makkelijk te winnen als gedacht. Het eindspel viel langzaam de verkeerde kant op en voor hij het wist had juist zijn tegenstander een pion die niet meer te stoppen was: 0,5 – 2,5.
De hoop werd enigszins gered door Yaro die op bord 1 een prima partij speelde, met twee monsterlijke lopers die langzaam maar zeker druk bleven toevoegen. Hij vond het zelf geen geweldige partij, omdat de tegenstander een mogelijke winst heeft gemist, maar op momenten als deze moet je het van die gelukjes hebben: 1,5 – 2,5.
Rik heeft op bord 8 hard gevochten voor een punt om de stand recht te trekken, maar het mocht niet baten. Voor hij het wist moest hij rond zijn koning verdedigen en forceerde zijn tegenstander tot het ruilen naar een eindspel met nog maar één paard/loper per speler. Jammer genoeg had zijn tegenstander wel drie extra pionnen: 1,5 – 3,5.
Kees kwam op bord 6 in een tactische stelling terecht, het was lang vechten in een middenspel met veel open lijnen, talloze actieve stukken en voor Kees een klein minnetje vanwege een dubbele geïsoleerde pion op de b-lijn. Het is dan ook een tevreden halfje geworden: 2 – 4.
Zo zijn alleen de gebroeders Stoker nog bezig en winst is nu onmogelijk. Er waren geluiden van een bezoekje aan het eerste team, we waren immers een uur eerder begonnen. Niets was minder waar, want beide gebroeders weigerden de feiten te accepteren. Ze moesten beiden winnen, maar Martijn (bord 2) had op zet 19 al een remiseaanbod gekregen (die hij gezien de stand al had afgewezen) en was nu vele zetten later beland in een eindspel met een toren en zeven pionnen per speler. Het zou een wonder zijn geweest als hij hier een winst uit had kunnen halen. Intussen was de situatie op bord 3 van slecht tot erger gegaan. Het geheime wapen 1. b3 van Joost had niet het gehoopte effect. Ondergetekende heeft niet gezien hoe de gesloten stelling is opengebroken, maar in de laatste minuten bleven er maar pionnen van zijn bord vliegen. Laat niemand zeggen dat hij het niet heeft geprobeerd, want pas toen hij zes pionnen achterstond gaf hij zich gewonnen. Eindstand: 2,5 – 5,5.
Als we de klasse willen winnen, moeten de andere zaterdagen gewonnen worden en zullen we moeten hopen dat De Pion een keer verliest. Dat Sliedrecht 3 een lekker speciaalbiertje heeft verdiend kan niet gezegd worden, maar dat heeft het team niet tegengehouden. Het was een zware dag, maar een mooie avond. Het centrum van Dordrecht is door een gezelschap van wel 14 schakers uit de verschillende KNSB-teams onveilig gemaakt, en hoe kan het ook anders dat zelfs in de Dordtse kroegen de schaakborden zijn gevonden en we gewoon door hebben gespeeld. Met zoveel oefening gaan de volgende wedstrijden vast goed komen!
Tjerry Hut
