Vierde team op weg naar stunt
KRIMPEN AAN DEN IJSSEL – De mannen van Sliedrecht 4 hebben maandagavond 8 januari goede zaken gedaan in de RSB-uitwedstrijd tegen het derde team van Krimpen aan den IJssel.
In het tropische pannenkoekenoord zag ploegleider Jaap Euser dat er op de borden aan Sliedrechtse zijde stabiele stellingen werden opgebouwd. Dat was in elk geval een goed begin tegen de op papier veel sterkere tegenstander.Kort na elkaar waren zowel Sami al Yassin als Frank Stoute klaar met hun partij. Sami speelde op bord 8 tegen Jan Buis (1514) en had een lastige partij. Na verlies van een toren kon hij opgeven. Frank bereikte een moeizame remise tegen Eduard Hoogenboom (1734). André kreeg een remiseaanbod, maar wees het voorstel af gezien de stand op het scorebord en het lichte overwicht van zijn stelling.
Peter hengelde een vol punt binnen
Op bord 6 speelde Peter Vis met een duidelijke opdracht: niet zelf spartelen, maar de tegenstander (1668) laten spartelen. Peter koos ervoor om dit via de klok te doen. Toch leek het nog mis te gaan toen de tegenstander met nog slechts luttele minuten op de klok een dubbele aanval op het bord zette, waarbij stukverlies dreigde voor Pierre Poison. Op niet te beschrijven wijze lukte het Vis vervolgens om de tegenstander te haken en kon de vangst op het droge getrokken worden!
Op bord 5 speelde Jaap een stabiele remise tegen Adri van der Waal (1621). Beiden hadden een dame, toren en een stel pionnen op het bord, zonder directe kansen. Kort daarna zorgde Yaro van Beest voor een spectaculaire verrassing tegen David Berendsen (1747). Opnieuw bewees Yaro maar weer eens de op hem van toepassing zijnde formule: ‘hoe hoger het bord, hoe beter het spel’.
De tussenstand was inmiddels 2-3 in het voordeel van Sliedrecht. Dat gaf een prettig gevoel, omdat de stukken van Kees, Henk en André er redelijk bij stonden op de borden. Henk kreeg vervolgens een remiseaanbod van zijn tegenstander (1749). Doorspelen gaf een risico, zodat werd besloten om het punt te delen.
De temperatuur begon steeds verder op te lopen in het pannenkoekenhonk.. Nog twee partijen te gaan. Nog één punt nodig.
Als klap op de vuurpijl wist Kees zijn partij te winnen door een dodelijke aanval neer te zetten tegen Kees Greevenbosch (1883). 2.5 – 4.5 voorsprong! De winst was binnen! Fantastisch!
Dat André zijn eens zo sterke stelling, langzaamaan af zag brokkelen, mocht de pret niet meer drukken. André speelde stug door tot het gaatje, maar moest uiteindelijk capituleren. Misschien had hij het geheime wapen – de poffertjespan- toch mee moeten nemen…
Kortom, een avond met een mooie verrassing, dankzij een geweldige teamprestatie!
